โอวาทสี่ ท่านเหลี่ยวฝาน
ท่านอวิ๋นกุเถระ ผู้ชี้ทางสว่างให้แก่ท่านเหลี่ยวฝาน กล่าวว่า
" อันที่จริงคนเรานั้น ถ้าจิตใจไม่ว้าวุ่น ทำใจให้สงบได้แล้ว
ก็เกือบจะสำเร็จเป็นพระอรหันต์ พ้นจากความเป็นปุถุชนได้แล้ว
แต่คนธรรมดานั้นจิตใจยากที่จะสงบระงับได้
การฟุ้งซ่านนี่เอง ที่ทำให้คนเราถูกผูกมัด ด้วยอำนาจพลังบวกและพลังลบของ ธรรมชาติ ทำให้ไม่มีอิสระเสรีต้องขึ้นกับ ดวงชะตาราศี และการโคจรของ ดวงดาว บนท้องฟ้า ที่โหราจารย์ทั้งหลายได้ทำสถิติกันไว้ โหราศาสตร์ จึงมีขึ้นด้วยเหตุนี้
ก็มีแต่สามัญชนคนธรรมดาเท่านั้น ที่จะถูกกำหนดได้ตามวิชา โหราศาสตร์
แต่คนที่ทำแต่ความดีมาก ๆ แล้ว ชะตาชีวิตจักทำอะไรได้
โหราศาสตร ์นั้นหยั่งไม่ถึงกรรมดีกรรมชั่วของคนเราหรอก
วิชาโหราศาสตร์ จึงยึดถือเป็นบรรทัดฐานไปหมดมิได้
เพราะคนดีนั้นถึงแม้ชะตาชีวิตจะบ่งไว้ว่าไม่ดีอย่างไร
แต่พลังแห่งกุศลกรรมนั้นใหญ่หลวงนัก
สามารถพลิกความคาดหมายของโหราศาสตร์ได้
คนจนก็กลายเป็นคนรวยได้ คนอายุสั้นก็กลายเป็นคนอายุยืนได้
ในทำนองเดียวกันคนที่สร้างอกุศลกรรมอย่างหนักไว้
ชะตาชีวิตก็ไม่สามารถผูกมัดเขาไว้ได้เช่นกัน
แม้จะถูกลิขิตมาว่าจะได้ดีมีสุขอย่างใด
แต่พลังแห่งอกุศลกรรมนั้นใหญ่หลวงนัก
ย่อมสามารถเปลี่ยนความสุขเป็นความทุกข์
ความมีลาภยศกลายเป็นหมดลาภยศ ความมีอายุยืนก็กลายเป็นอายุสั้นได้เช่นกัน"
"ชะตาชีวิตนั้นเป็นสิ่งไม่แน่นอน อนาคตต้องสร้างของเราเอง
คนทำดี ชะตาก็ดี คนทำชั่ว ชะตาก็ชั่ว
เมื่อต้องการอนาคตดี ก็ต้องทำดี
ถ้าทำแต่ความไม่ดี แม้ชะตาจะดี ก็กลายเป็นร้ายไปได้"
จากหนังสือ
โอวาทสี่ ของท่านเหลี่ยวฝาน
โดยคุณเจือจันทน์ อัชพรรณ